Van Capitol Reef tot aan Las Vegas

Onderweg naar Capitol Reef besloten we om naar twee uitzichtpunten te rijden. Dit was ongeveer 60 mijl extra maar dat hadden we er wel voor over. De eerste die we aandeden was Island in the Sky, dit is in Canyonlands, wederom een prachtig uitzicht met de mogelijkheid om langs de steile afgrond te lopen. Dat deden we dan ook voor een deel. Hierna naar Dead Horse Point, dit leek enigszins op Horse Shoe Bend, een rots in de vorm van een paardenhoef met water er omheen. Deze vonden wij toch wat minder mooi maar ja we zijn dan ook al flink verwend met alles wat we tot nu toe gezien hebben. We hadden gereserveerd op camping Singletree en daar aangekomen meldden we ons bij de host van de camping. Deze mensen staan een periode op een camping in een RV en regelen daar de dingen die geregeld moeten worden. Omdat er genoeg plek was kozen we een mooi plekje uit. Theo besloot een klein stukje te gaan lopen en ik ging even lekker zitten lezen. Na een 40 minuten kwam Theo terug met de mededeling dat hij bij terugkomst op de camping een waarschuwingsbord had zien staan waarop werd gewaarschuwd voor beren! Toch effe schrikken want daar hadden we niet op gerekend.
Capitol Reef is ook prachtig om wat langer te blijven dan 1 nacht maar wij hadden de keuze gemaakt om 2 nachten in Bryce te blijven waar we nu naar toe zouden gaan, en je moet de dagen die je hebt toch wat verdelen. Op naar Bryce dus.
We wisten dat we via de Scenic Byway 12 wilden rijden want deze staat bekend als een van mooiste routes ter wereld, nou daar kunnen we kort over zijn, dat is zo! Wat is dat mooi om te rijden, je weet niet waar je kijken moet gewoonweg schitterend. Rond 10 uur kwamen we bij een plek waar je een route kon lopen naar een waterval, Calf Creek Falls. Een tochtje van zo'n 10 km. We hadden van John en Sylvia gehoord dat dit de moeite waard zou zijn en dat was ook zo. Een prachtige wandeling met een folder erbij waarin werd verteld wie er vroeger leefden en wat ze met het land daar deden en rotstekeningen waarvan men de betekenis niet weet. En dan sta je ineens, na een warme wandeling, want de temperatuur kwam toch wel rond de 32 graden, en was ons aangeraden door een Ranger om veel te drinken vanwege het hoge vochtverlies, bij de waterval. Heerlijk verfrissend en een mooi strandje er bij. Een 45 minuten uitgerust, pootje gebaad want het water was te koud om in te zwemmen, weer teruggelopen naar de camper en
rond 16.30 uur kwamen we aan in Bryce NP. Eerst even stoppen bij het visitorscentre zodat we wisten welke tocht voor ons het beste zou zijn om de volgende dag te lopen. De Ranger legde ons uit dat het niet zozeer om de afstand ging maar om het hoogteverschil die je moest lopen. Wij besloten voor de middelste route te gaan, de Sunset Navajoloop. Eerst 's avonds lekker uit eten geweest bij familie restaurant Foster, ook wel eens makkelijk. '

's Nachts om ongeveer 05.00 uur werden wij gebeld door Mieke met het grote nieuws dat we opa en oma zijn geworden van een kleindochter Sophia Liva. Wat is het dan fijn dat er zo iets als Internet bestaat en we al snel via Skype beelden konden zien van onze tweede kleindochter. Ook via what app foto's gekregen en dan toch wel een traantje wegpinken maar zoals ze hier zeggen happy tears. We kunnen niet wachten tot we Liva kunnen zien

Onze camping North Campground heeft het voordeel dat het gelijk aan de RIM ligt en konden wij 's morgens vroeg vanuit de camping naar de RIM lopen en vanuit daar naar het beginpunt van onze tocht. Bij het startpunt begon gelijk de daling naar beneden en bij elke stap die je zet weet je dat je ook weer een keer terug omhoog moet, maar goed, weer genieten, nu van de hoodoos, dit zijn stenen pilaren die door de miljoenen jaren van erosie zijn ontstaan. Prachtige kleuren van licht tot donkerrood, lijkend op standbeelden want met een beetje fantasie kun je er van alles in zien. Deze tocht hebben we in ongeveer 2,5 uur gedaan en was 6 km lang. De klim naar boven was bijzonder, door een smalle kloof naar boven met gevaar voor vallende rotsen. Dus oppassen!
De volgende dag, nog steeds via de Byway 12, naar Zion, Campground Watchman. Een mooie plek waar zelfs op een gegeven moment 4 herten voor onze camper stonden, zo leuk. Omdat we hier maar 1 dag zouden zijn besloten we 3 kortere wandeltochtjes te maken. Weer een geheel andere omgeving dan alle andere parken. 's Avonds een programma bijgewoond van een Ranger die vertelde over de Wildlife in Zion. Leuk en leerzaam. In bijna alle parken kun je een film bekijken over dat park. Je ziet dan hoe alles is ontstaan, de eerste bewoners, de flora en fauna en het toerisme, erg leuk om te zien en ze duren maar 25 minuten.
Viva Las Vegas want daar zijn we nu. Het toeval wil dat onderweg naar ons hotel, Theo ontzettend moest plassen, dus rijden we een straat in, zodat we even konden stoppen en Theo naar het toilet kon. Toch wel handig in zo'n camper, zien we ineens Rick's Restauration van discovery. Een programma waar wij regelmatig naar kijken thuis. Tja en als je er dan toch bent wilden we er een kijkje nemen. Voor het gebouw zien we een man zitten die ik herkende als de broer van Rick Dale. Na hem vriendelijk aangesproken te hebben en hem vertelde dat we helemaal uit Nederland kwamen ging hij spontaan met me op de foto, hahaha, Theo jaloers! Binnen een rondleiding gehad en Rick nog even voorbij zien lopen. Hierna naar het hotel, The Stratosphere Tower hotel, ingecheckt en de kamer geüpgrade. Mooie kamer met uitzicht vanaf de 24ste verdieping over de Strip. Elk hotel dat je hier binnenloopt is een casino. Er rijdt een buslijn over de strip The Deuce, dit is een dubbeldekker die je overal op de Strip brengt en 8 dollar voor 24 uur kost. Wat een belevenis en een gezelligheid daar, shows met waterfonteinen, mensen die allerlei bekende filmfiguren naspelen, circusacts in hotels, de Eifeltoren, de piramide van Gizeh, het vrijheidsbeeld en nog veel meer. De temperatuur is heerlijk om zo 's avonds rond te wandelen. Moe maar voldaan gaan slapen.
Een beetje uitgeslapen en om 08.30 uur opgestaan, een ontbijtje bij de Mac en op naar PawnStars ook bekend van televisie. leuk om in het echt te zien wat je van de televisie kent. We zagen Rick Harrison nog even voorbij lopen en we hebben ook nog iets moois voor ons zelf gekocht. Een 100 jaar oud spaardoosje, echt Amerikaans. Hierna met de camper de Strip overgereden, naar de outlet winkels en even lekker geshopt. Bij terugkomst in het hotel nog even een frisse duik in het zwembad genomen en gaan we ons nu klaarmaken voor nog een avondje op de Strip.
Morgen vertrekken we vanuit Las Vegas naar Death Valley waar het naar verwachting 37 graden zal zijn, met kans op regen en onweer, dus relatief koel. We zijn benieuwd!