Trail Ridge Road

23-9-24

Vertrokken uit Nebraska en rijden richting de Rocky Mountains. Na eerst een koffie te hebben gekocht bij de plaatselijke benzinepomp in Kimball begint de rit van bijna 300 km. Gezellig muziekje op en genieten van wat we onderweg zien. Ons doel is Timber Creek campground een camping waar het ons een half jaar geleden op het nippertje is gelukt nog een plaatsje te reserveren. Waar we vooral naar uitkijken is de TRR, Trail Ridge Road, een scenic Byway dwars door de Rocky's heen. In de voorbereiding van deze reis hadden we gezien dat Bear Lake zeker de moeite waard zou zijn om hier een stop voor te maken. Dit meertje ligt net voordat je aan de de TRR begint. De camper geparkeerd op een centrale parkeerplaats en met een pendelbusje ons laten vervoeren naar Bear Lake. Het meertje tussen de bergketens van de Rocky’s met de mogelijkheid om er omheen te lopen. Veel foto’s gemaakt en genoten van het natuurschoon. Hierna terug naar de camper en onze route vervolgd. We werden niet teleurgesteld. Wat een ongelofelijke mooie rit met zoveel mooie uitzichten. Onderweg zijn we ook gestopt bij het hoogst liggende Visitor’s centre van de USA vanwaar je ook nog een berg op kon lopen en we uiteindelijk op een hoogte van 3666 mtr. stonden. Hier hebben we even staan te genieten van het uitzicht maar door de koude wind zijn we toch vrij snel weer naar beneden gelopen.

Tijdens de afdaling liepen we met elkaar te praten waarop een jonge man met een Amerikaans accent ons aansprak in het Nederlands. Wat bleek, zijn moeder was in 1988 naar Amerika geëmigreerd vanuit Roosendaal en daardoor sprak hij ook redelijk Nederlands. Nadat zijn moeder zich bij ons had gevoegd hebben we een leuk gesprek met het gezin gehad en vond de moeder het heerlijk om weer eventjes gezellig in het Nederlands een praatje te maken. Zulke ontmoetingen vinden wij altijd bijzonder omdat je dan weer wat hoort over het leven van anderen. Hierna nog even de bijbehorende winkel ingelopen, altijd leuk, en daarna weer verder richting de camping. Omdat het weer in de Rocky's zo snel kan omslaan moet je op alles voorbereid zijn. Plotselinge sneeuwval waardoor wegen afgesloten kunnen worden, onweer en door deze omstandigheden moet je ook alert zijn op bomen die plotseling kunnen omvallen. Uiteindelijk hebben we via deze prachtige weg de camping bereikt en hebben snel een vuurtje gemaakt want warm is het hier niet als de zon weg is maar overdags als de zon schijnt zien de bomen die hun herfstkleuren beginnen te krijgen er spectaculair uit zien is de temperatuur erg aangenaam.

24-9-24De volgende ochtend naar Grand Lake gereden voor een lekker bakkie koffie met wat lekkers erbij. We hadden een tip gekregen om de Colorada Trailhead te lopen dus na de koffie op weg naar de parkeerplaats vanaf waar we de trail zijn gaan lopen. Het is zo bijzonder als je je realiseert dat je echt midden tussen de Rocky’s aan het wandelen bent. Midden in het bos op grote hoogte liepen we naar waar de Colorado rivier zijn oorsprong heeft. Het kleine beekje wat later een grote rivier zal worden. Ons doel was Lulu City, een oud zilvermijnstadje waar ooit de mensen naar toe trokken in de hoop rijk te worden. Helaas was dit niet het geval en na wat onregelmatigheden met een groepje Nederlanders die ook in deze omgeving woonde is het stadje een stille dood gestorven. Na deze stevige hike terug naar Grand Lake om nog even op een terrasje een biertje te drinken. Hierna terug naar de camping en vroeg naar bed want we waren moe en wilden ook weer op tijd opstaan om de TRR vroeg in de ochtend terug te rijden naar Estes Park, een leuk stadje aan de voet van de Rocky’s waar we een afspraak hadden met Anita die daar woont. We hebben haar via een Amerika Facebookforum leren kennen en het kwam zo uit dat we tijd hadden voor een koffie en een praatje. Gezellig een uurtje met Anita zitten kletsen waarna we weer verder zijn gegaan. Onderweg naar het plaatsje Nederland waar we vlakbij een camping hadden geboekt, kwamen we langs prachtige geel, oranje rood gekleurde espen. Momenteel de piektijd om deze kleurenpracht te bewonderen. Na de nodige foto’s te hebben genomen zijn we doorgereden naar Nederland. Een wat achterstallig stadje met slechte straten en armoedig uitziende gebouwen. Toch bij één van de eettentjes gaan zitten en wat hebben we daar een lekkere pizza gegeten. Voldaan verder naar onze overnachtingscamping in het Golden State Park. Ook hier weer prachtig tussen de bomen in gestaan en een goede douchevoorziening. Omdat we de volgende dag een lange rit voor de boeg hadden van ca. 650 km. zijn we na een kleine avondmaal vroeg gaan slapen en om 05.30 uur opgestaan. Om 06.00 reden we weg richting Monticello en wat was het weer een mooie tocht. Nu zijn we aangekomen op camping Westerner waar we 9 jaar geleden ook hebben gestaan. Er is buiten de eigenaar niets veranderd op deze camping.