We maken nog eens wat mee!!

Hoi allemaal, bedankt voor jullie reacties, weer leuk om te lezen. We dachten het wordt weer eens tijd om jullie te laten weten wat we hebben meegemaakt de laatste dagen. Nou om te beginnen hebben wij nog op Koh Lanta een grot bezocht. Niet zomaar een grot maar eentje waarvoor we eerst een berg moesten beklimmen, over smalle paadjes, rotsblokken en steile wanden. Je laat je natuurlijk niet kennen tegenover de rest van de groep, 4 jonge franse lui. Dus deden we net alsof (nou ja Linda dan) we met weinig moeite van de ene rots naar de andere klauterden, proberen niet te veel te gaan hijgen en vooral blijven lachen. Eindelijk aangekomen bij de ingang kregen we van de gids lampen zodat we wat konden zien daarbinnen. Nadat we door een smalle opening naar binnen klommen moesten we meteen een steile daling naar beneden maken via een bamboetrapleer. De gids leidde ons door de grot en ook hier werd enig klim en klauterwerk van ons verwacht. De grot was prachtig en na anderhalf uur werd door de gids gezegd dat we een andere weg terug zouden nemen. Gelukkig dachten we dan hoeven we niet heel die berg weer naar beneden te klimmen. Op een paar spinnen en een paar honderd vleermuizen na kwamen we verder geen plaatselijke fauna tegen. Bij het laatste gedeelte van de grot moesten we liggend door een doorgang kruipen. Deze doorgang was misschien 80 cm in doorsnee, gelukkig lijden wij niet aan claustrofobie, je zou het bijna ter plekke krijgen. We zagen er uit alsof we aan modderworstelen hadden gedaan maar we hadden het zeker niet willen missen. Ondertussen zijn we op Aonang (Krabi) terug en hebben onze intrek in het hotel genomen. Na een mooie tocht over de zee langs de diverse eilanden waren we toch wel wat moe en besloten die eerste avond op tijd te gaan slapen. 's morgens toen we wakker werden was het eerst dat Theo zei "schat, het regent" Nee joh, zei ik, stond op trok de gordijnen open en wat zag ik, de zon! Het is prachtig weer, en ik liep richting de badkamer waar ik bijna een halve salto maakte omdat de vloer helemaal blank stond. Krijg nou de t....... Bij nader onderzoek bleek er een lekkage van de airco te zijn, dat was dus het gedrup wat Theo had gehoord. Veel spullen helemaal nat en Theo kon het water uit zijn schoenen gieten. Hier moest de manager toch zelf voor komen kijken, en nadat hij de schade had aanschouwd bood hij dan ook zijn excuses aan en zei dat we een andere kamer kregen. We hadden een kamer met uitzicht op een soort moerasje. De manager vroeg of wij een kamer met uitzicht op het zwembad wilde hebben, en dat wilde wij natuurlijk wel. We hebben nu een kamer waarbij je zo van af je plaatsje in het zwembad kunt springen, vervelend want het moeras had ook wel wat, maar wij wilde niet al te veel zeuren dus hebben dit maar geaccepteerd, hahahahahahaha!!!!!
Maar wat maken wij vandaag, donderdag weer mee....
Na het ontbijt dachten wij, we gaan even een internetcafe zoeken om dit verhaal voor jullie te schrijven.
Wij reden met de brommert naar een internetcafe en net toen we afremden hoorde ik Linda roepen: " Theo stoppen, een ongeluk en er is een kind bij betrokken. Ik keek en zag nog net een onderuitglijdende brommer die een oudere vrouw aanreed die ik een salto zag maken, waarna ze levenloos op de grond bleef liggen. Ik stopte en zag Linda er naartoe rennen. De bestuurder van de brommer was een jonge vrouw, die later zwanger bleek te zijn, en een klein meisje van 2 jaar. Linda heeft zich over moeder en het meisje ontfermt, en ik keek even bij de vrouw die aangereden was, maar zag dat daar al iemand bij was. Ik heb toen meteen het verkeer staan te regelen, en na een half uur arriveerde de ambulance. De gewonden werden ingeladen en de agent die inmiddels ook was aangekomen bedankte ons voor onze hulp. Wij zagen toen een man staan met een klein jongetje, die de schoonzoon bleek te zijn van de oudere vrouw. We vroegen of we hem misschien ergens mee konden helpen. Nou zei de man ik moet nu naar het hospitaal maar ik kan mijn zoontje niet vasthouden in de auto. Dit was natuurlijk zo opgelost, Linda in de auto met Indy op schoot, en Theo er met de brommert erachteraan. Dit bleek een ritje van ongeveer 3 kwartier te zijn. Bij het ziekenhuis aangekomen nog even mee naar binnen gelopen om te vragen hoe het met de slachtoffers ging. Redelijk goed bleek. Het meisje moest ter observatie nog wel in het ziekenhuis blijven, van de rest weten we dat niet. We zijn nu weer terug waar we begonnen waren, het internetcafe, gaan dit verhaal eindigen en gaan dan lekker eten. Groetjes allemaal, en we zullen voorzichtig zijn op de brommert.