Koh Chang
Door: Linda en Theo
Blijf op de hoogte en volg Theo en Linda
07 April 2010 | Thailand, Bangkok
Hoi allemaal,
Zoals we jullie hebben verteld, zijn we naar Koh Chang gereisd. Om 18.00 uur verliet de nachttrein het station van Chiang Mai. Omdat wij niet eerste klas konden reizen, deze was al volgeboekt, moesten wij noodgedwongen tweede klas reizen. Normaal geen probleem maar in Thailand toch wel even afwachten over hoe en wat. Wij hadden vaste plaatsen in de trein en hadden allebei tegenover elkaar een bank tot onze beschikking. Naast ons zat een engels stel die toevallig ook naar Koh Chang gingen. Wij kregen al snel een menu in handen en konden hierop aangeven wat wij als diner wilden en wat als ontbijt. Na onze keuze gemaakt te hebben kwam een steward deze ophalen. Onze rugzakken konden wij kwijt onder de banken waarop wij zaten. Onder het genot van een biertje en een gezellig praatje met de buren werd het al snel 22.00 uur. Tijd om te gaan slapen. Er kwam een mannetje en die maakte van de 2 banken een comfortabel bed met schone lakens, een schoon kussen en deken. Wel een beetje kort voor ons, het bed was zo'n 1.80 mtr. Het bovenste bed werd naar beneden geklapt en vastgezet. Natuurlijk mocht Theo omdat hij het zo graag wilde boven slapen. Het enige minpuntje waren de (kleine) kakkerlakken die we over de vloer zagen lopen. Hier maar niet verder over nagedacht en geprobeerd te slapen. Uiteindelijk kwamen wij om 09.30 de volgende ochtend in Bangkok aan. Samen met het engelse stel een taxi genomen naar een busstation en vanaf hier een minibus naar de Ferry die ons naar Koh Chang bracht. Op de kade stonden rijen taxi's te wachten en werden deze volgepropt met mensen en werd iedereen naar haar of zijn hotel gebracht. Van te voren werd gezegd hoeveel het zou kosten dus dat was zo geregeld. Na een ritje van ongeveer 15 minuten kwamen wij aan bij het Tropicana Resort. Een prachtig hotel met meerdere zwembaden en een privestrand. Volgens de Trotter het beste restaurant van het eiland. Dat hebben we natuurlijk uitgeprobeerd en we zijn het er mee eens. Erg lekker eten daar. De volgende dag ons na een lekker ontbijtje geinstalleerd op het strand en na een paar uurtjes vonden we het wel tijd voor iets aktiefs. We besloten een kano te huren want verder in zee lag een mooi eilandje dat we wel eens van dichtbij wilde zien. Zo gezegd zo gedaan. In een lekker tempo kanoode wij naar het eiland en keken daar eens rond. Nu moeten we er bij vertellen dat het open kano's zijn maar dat ze snel vol water liepen, wat niet de bedoeling was. Er zat dus een lek in. Na een uurtje besloten we maar weer eens terug te varen en stapte vol goede moed weer in de kano. Gelijk al merkte we dat de kano erg instabiel bleek te zijn en konden we maar net voorkomen dat we omgingen. Ook de plek waar we zaten was ook niet zo prettig om om te gaan wat het lag er vol met scherpe stenen en waar we te laat achterkwamen zee-egels. Nadat we weer een poging deden om weg te peddelen gebeurde het, we gingen om. Proberend de scherpe stenen te vermijden, wat deels lukte, hier en daar een schaafwond, blauwe plekken, viel linda half op een zeeegel. 15 naalden precies op de plek waar je ook op zit. Auw!!! Daar stonden we, we durfden bijna geen stap meer te verzetten, het zag er zwart van de zee-egels. Gelukkig waren er vlakbij een paar Thaise jongens aan het vissen. Wij riepen om hulp, en vroegen hen of zij ons terug naar het eiland konden brengen. Gelukkig waren zij daartoe bereid. De kano werd achter hun bootje gebonden en tufte we terug richting het strand. Na de jongens een beloning te hebben gegeven, vertelde wij aan de manager van het hotel wat er gebeurd was. Hij zei dat naar de dokter geen geen zin had want het enige dat hielp was er het sap van een lemon op wrijven. Dat prikte toch wel even. Verder heeft Linda er weinig last van gehad en geneest het voorspoedig. We genieten nog steeds maar we kijken er ook naar uit om weer naar huis te gaan. De groetjes vanuit een warm en zonnig Koh Chang, Theo en Linda:)
Zoals we jullie hebben verteld, zijn we naar Koh Chang gereisd. Om 18.00 uur verliet de nachttrein het station van Chiang Mai. Omdat wij niet eerste klas konden reizen, deze was al volgeboekt, moesten wij noodgedwongen tweede klas reizen. Normaal geen probleem maar in Thailand toch wel even afwachten over hoe en wat. Wij hadden vaste plaatsen in de trein en hadden allebei tegenover elkaar een bank tot onze beschikking. Naast ons zat een engels stel die toevallig ook naar Koh Chang gingen. Wij kregen al snel een menu in handen en konden hierop aangeven wat wij als diner wilden en wat als ontbijt. Na onze keuze gemaakt te hebben kwam een steward deze ophalen. Onze rugzakken konden wij kwijt onder de banken waarop wij zaten. Onder het genot van een biertje en een gezellig praatje met de buren werd het al snel 22.00 uur. Tijd om te gaan slapen. Er kwam een mannetje en die maakte van de 2 banken een comfortabel bed met schone lakens, een schoon kussen en deken. Wel een beetje kort voor ons, het bed was zo'n 1.80 mtr. Het bovenste bed werd naar beneden geklapt en vastgezet. Natuurlijk mocht Theo omdat hij het zo graag wilde boven slapen. Het enige minpuntje waren de (kleine) kakkerlakken die we over de vloer zagen lopen. Hier maar niet verder over nagedacht en geprobeerd te slapen. Uiteindelijk kwamen wij om 09.30 de volgende ochtend in Bangkok aan. Samen met het engelse stel een taxi genomen naar een busstation en vanaf hier een minibus naar de Ferry die ons naar Koh Chang bracht. Op de kade stonden rijen taxi's te wachten en werden deze volgepropt met mensen en werd iedereen naar haar of zijn hotel gebracht. Van te voren werd gezegd hoeveel het zou kosten dus dat was zo geregeld. Na een ritje van ongeveer 15 minuten kwamen wij aan bij het Tropicana Resort. Een prachtig hotel met meerdere zwembaden en een privestrand. Volgens de Trotter het beste restaurant van het eiland. Dat hebben we natuurlijk uitgeprobeerd en we zijn het er mee eens. Erg lekker eten daar. De volgende dag ons na een lekker ontbijtje geinstalleerd op het strand en na een paar uurtjes vonden we het wel tijd voor iets aktiefs. We besloten een kano te huren want verder in zee lag een mooi eilandje dat we wel eens van dichtbij wilde zien. Zo gezegd zo gedaan. In een lekker tempo kanoode wij naar het eiland en keken daar eens rond. Nu moeten we er bij vertellen dat het open kano's zijn maar dat ze snel vol water liepen, wat niet de bedoeling was. Er zat dus een lek in. Na een uurtje besloten we maar weer eens terug te varen en stapte vol goede moed weer in de kano. Gelijk al merkte we dat de kano erg instabiel bleek te zijn en konden we maar net voorkomen dat we omgingen. Ook de plek waar we zaten was ook niet zo prettig om om te gaan wat het lag er vol met scherpe stenen en waar we te laat achterkwamen zee-egels. Nadat we weer een poging deden om weg te peddelen gebeurde het, we gingen om. Proberend de scherpe stenen te vermijden, wat deels lukte, hier en daar een schaafwond, blauwe plekken, viel linda half op een zeeegel. 15 naalden precies op de plek waar je ook op zit. Auw!!! Daar stonden we, we durfden bijna geen stap meer te verzetten, het zag er zwart van de zee-egels. Gelukkig waren er vlakbij een paar Thaise jongens aan het vissen. Wij riepen om hulp, en vroegen hen of zij ons terug naar het eiland konden brengen. Gelukkig waren zij daartoe bereid. De kano werd achter hun bootje gebonden en tufte we terug richting het strand. Na de jongens een beloning te hebben gegeven, vertelde wij aan de manager van het hotel wat er gebeurd was. Hij zei dat naar de dokter geen geen zin had want het enige dat hielp was er het sap van een lemon op wrijven. Dat prikte toch wel even. Verder heeft Linda er weinig last van gehad en geneest het voorspoedig. We genieten nog steeds maar we kijken er ook naar uit om weer naar huis te gaan. De groetjes vanuit een warm en zonnig Koh Chang, Theo en Linda:)
-
07 April 2010 - 14:16
Nico Van Meerendonk:
Hoi Linda en Theo ....... Wat een avontuur hebben jullie allebei! Zelfs op de kont steken !!... Ouch brengt een traan in mijn ogen :-) Veilige reis naar huis ... Groeten Nico -
07 April 2010 - 21:31
Ida:
Wat gaan die weken snel he.
En wat eng die zeeegels. Ik ga dus maar niet in een kano denk ik. En kakkerlakken in de trein jakkes, waar begin ik aan zeg, is niks voor mij, maar ja ik zal er aan moeten geloven. Tot gauw. Ida -
08 April 2010 - 07:50
Sylvia:
Wow, heftig van dat kano tochtje! Hopelijk gaat de pijn van die zee- egels snel weg..
Zo.. Hebben jullie een 6 persoonsbed besteld of zo :| Gigantisch!! Het ziet er in ieder geval mooi uit, dat eiland.
Hier is alles goed, ik ben van de week naar Amersfoort geweest, en dat was heel leerzaam en succesvol.
Wat grappig dat Nico berichtjes achterlaat in het Nederlands.. die (letterlijke) vertalingen zijn soms echt hilarisch.
Nou, veel plezier nog, nog een week!
Oja.. We hoorden dat het niet echt lekker gaan in Bangkok???
Liefs. -
09 April 2010 - 19:05
Roland:
Ik vind het wel zielig voor die zee egel! Zit je daar lekker op zo een scherpe steen, wordt het ineens heel donker en krijg je een mensen bil op je rug! Nou, ik zal ook steken hoor. Nog een geluk dat het maar 15 prikken zijn. Gave foto´s en wat een mooie omgeving.
Groet Roland en zijn beestenboel -
10 April 2010 - 21:29
Ork & Syl:
Sluit me aan bij Roland.
Ik zou me ook verdedigen. HAHA
Groetjes Ork
-
11 April 2010 - 09:49
Ellen:
He nou kan je al een beetje zitten? hahaha. Hopelijk ondervinden jullie geen last van de problemen in Bangkok. Het is daar niet echt rustig nu, maar ja het is een hele grote stad en heb jullie er nog niet over gehoord, dus zal het wel meevallen. Nou nog een paar daagjes en dan weer naar huis. Tot gauw en geniet nog even van deze laatste dagen. Groetjes Ray, Ellen en Sonny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
